Modernism AND EXPERIMENTATION
Many historians have characterized the period between the two world wars as the United States’ traumatic “coming of age,” despite the fact that U.S. direct involvement was relatively brief (1917-1918) and its casualties many fewer than those of its European allies and foes. Shocked and permanently changed, Americans soldiers returned to their homeland, but could never regain their innocence. Nor could soldiers from rural America easily return to their roots. After experiencing the world, many now yearned for a modern, urban life.
In the postwar “big boom,” business flourished, and the successful prospered beyond their wildest dreams. For the first time, many Americans enrolled in higher education – in the 1920s college enrollment doubled. The middle-class prospered; Americans began to enjoy the world’s highest national average income in this era.
Americans of the “Roaring Twenties” fell in love with modern entertainments. Most people went to the movies once a week. Although Prohibition – a nationwide ban on the sale of alcohol instituted through the 18th Amendment to the U.S. Constitution – began in 1919, illegal “speakeasies” (bars) and nightclubs proliferated, featuring jazz music, cocktails, and daring modes of dress and dance. Dancing, movie going, automobile touring, and radio were national crazes. American women, in particular, felt liberated. They cut their hair short (“bobbed”), wore short “flapper” dresses, and gloried in the right to vote assured by the 19th Amendment to the Constitution, passed in 1920. They boldly spoke their mind and took public roles in society.
In spite of this prosperity, Western youths on the cultural “edge” were in a state of intellectual rebellion, angry and disillusioned with the savage war, as well as the older generation they held responsible. Ironically, difficult postwar economic conditions in Europe allowed Americans with dollars – like writers F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway, Gertrude Stein, and Ezra Pound – to live abroad handsomely on very little money, and to soak up the postwar disillusionment, as well as other European intellectual currents, particularly Freudian psychology and to a lesser extent Marxism.
Numerous novels, notably Hemingway’s The Sun Also Rises (1926) and Fitzgerald’s This Side of Paradise (1920), evoke the extravagance and disillusionment of what American expatriate writer Gertrude Stein dubbed “the lost generation.” In T.S. Eliot’s influential long poem “The Waste Land” (1922), Western civilization is symbolized by a bleak desert in desperate need of rain (spiritual renewal).
نوگرایی و تجربه گرایی
با وجود آنکه درگیری مستقیم ایالات متحده در جنگ جهانی نسبتاً کوتاه بود (سالهای1917 تا 1918) و تلفات بسیار کمتری نسبت با هم پیمانان و دشمنان اروپایی خود متحمل شد، بسیاری از مورخان دورۀ بین دوجنگ جهانی را، دورۀ آسیب زا (رنگ گرفته از شرایط زمانی) امریکا عنوان کرده اند. سربازان امریکایی در حالی به سرزمین خود برگشتند که کاملاً افسرده و در کل بصورت دایمی متغیر گشته بودند، بناء دیگر نتوانستند پاکی و برائت خود را بدست آورند. و سربازان دهاتی امریکا نیز نتوانستند به راحتی به پیشینه و ریشه قومی خود باز گردند. بعد از تجربه کردن اقصی نقاط جهان، بسیاری از سربازان امریکایی آرزوی زندگی مدرن و شهری را داشتند.
پس از جنگ در دوران «شگوفائی بزرگ»، تجارت رشد نمود و افراد موفق، بیشتر از تصور شان به موفقیت دست یافتند. برای اولین بار بسیاری از امریکایی ها درموسسات تحصیلات عالی ثبت نام کردند – در دهه 1920 ثبت نام در دانشگاه ها دو برابر شد. طبقه متوسط هم پیشرفت کرد؛ در این زمان امریکایی ها از بالاترین سطح میانگین درآمد ملی در دنیا برخوردار شدند.
امریکایی های «دهه پر خروش1920″گرویده سرگرمیهای تازه شدند. بیشتر افراد هفته ای یکبار به سینما میرفتند. هرچند قانون ممنوعیت فروش مشروبات الکلی در سراسر کشور از طریق هجدهیمن اصلاحیه قانون اساسی امریکا از سال 1919 تصویب شده بود، بازهم بر تعداد محل هایی که مشروب غیر قانونی میفروختند (میخانه های امروزی) و کلوپ های شبانه افزوده شد. در این مکانها موسیقی جاز، نوشابه کوکتل (انواع مشربات الکولی) و مدهای جسورانه لباس و رقص وجود داشتند. رقص، سینما رفتن، گشت زدن با موترها و گوش دادن به رادیو از جمله سرگرمیهای و شوروشوق های ملی بودند که فکر بیشتر افراد را به خود مشغول میکردند. مخصوصا زنان امریکایی احساس آزادی میکردند. موهای خود را کوتاه میکردند، دامن های کوتاه میپوشیدند و از داشتن حق رای که توسط نوزدهمین اصلاحیه قانون اساسی که در سال 1920 میلادی تصویب شده بود، بخود میبالیدند. زنان با جسارت نظرات خود را بیان میکردند و در جامعه به ایفای نقش میپرداختند.
با وجود این کامیابی ها، جوانان غربی که در «گذار فرهنگی»قرارداشتند، دارای جوشش فکری بودند، جوانان خشمگین و سرخورده، از جنگ وحشیانه نفرت می بردند و به همین قسم بزرگان وقت را مسئول میدانستند. از قضای روزگار، شرایط سخت اقتصادی پس از جنگ در اروپا، به امریکایی های صاحب دالر – نویسندگانی چون اسکات فیتزجرالد، ایرنست همینگوی، جرترود استین و ازرا پاوند — فرصتی داد تا در خارج از کشور و با خرج اندک زندگی دلپذیری داشته باشند و جریانات رفع اوهام و بیداری پس از جنگ را به همراه دیگر جریانهای فکری اروپایی – مخصوصا روانشناسی فروید و تا حد کمتری مارکسیزم – را جذب و درک کنند.
داستانهای زیادی همچون «خورشید هم طلوع میکند»اثر همینگوی (1926) و «این طرف بهشت»اثر فریتزگرالد (1920)، گزافگوئی و تبهمات را که نویسنده تبعید شده امریکایی به نام جرترود استین در داستان «نسل گم شده»(1922) بیان میداشت را دوباره احیا کرد. در شعر تاثیر گذار و بلند تی. اس. الیوت به نام «سرزمین بی حاصل»(1922) تمدن غرب، با نماد «صحرایی متروک»تشبیه شده که شدیدا نیازمند باران است (احیای روحانی).
Modernism
The large cultural wave of Modernism, which emerged in Europe, and then spread to the United States in the early years of the 20th century, expressed a sense of modern life through art as a sharp break from the past. As modern machinery had changed the pace, atmosphere, and appearance of daily life in the early 20th century, so many artists and writers, with varying degrees of success, reinvented traditional artistic forms and tried to find radically new ones – an aesthetic echo of what people had come to call “the machine age.”
نوگرایی
موج فرهنگی عظیم نوگرایی که در اروپا پدیدار گشت و سپس در اوایل قرن بیستم به ایالات متحده رسید، از طریق هنر، حس زندگی مدرن را به همراه داشت، که کاملا با گذشته فرق داشت. همانگونه که ماشین آلات امروزی سرعت، اتمسفر و ظاهر زندگی روزمره را در اوایل قرن بیستم تغییر داده بودند، تعداد زیادی از هنرمندان و نویسندگان «در سطوح مختلف«، غوالب هنری سنتی را تجدید و سعی کردند هنرهای اصولی کاملا جدیدی را بیابند –طنین زیبایی شناسی آنچه دیگر مردم آنرا «عصر ماشین«مینامیدند.
T.S. Eliot (1888-1965)
 |
| Thomas Stearns Eliot |
Thomas Stearns Eliot received the best education of any major American writer of his generation at Harvard College, the Sorbonne, and Oxford University. He studied Sanskrit and Oriental philosophy, which influenced his poetry. Like his friend, the poet Ezra Pound, he went to England early and became a towering figure in the literary world there. One of the most respected poets of his day, his modernist, seemingly illogical or abstract iconoclastic poetry had revolutionary impact.
In “The Love Song of J. Alfred Prufrock” (1915), the ineffectual, elderly Prufrock thinks to himself that he has “measured out his life in coffee spoons” – the image of the coffee spoons reflecting a humdrum existence and a wasted lifetime. The famous beginning of Eliot’s “Prufrock” invites the reader into tawdry urban alleyways that, like modern life, offer no answers to the questions of life:
Let us go then, you and I,
When the evening is spread out against the sky
Like a patient etherized upon a table …
Similar imagery pervades “The Waste Land” (1922), which echoes Dante’s “Inferno” to evoke London’s thronged streets around the time of World War I:
Under the brown fog of a winter dawn,
A crowd flowed over London Bridge, so many
I had not thought death had undone so many … (I, 60-63)
توماس استرن الیوت (1965-1888)
|
| توماس استرن الیوت |
توماس استرن الیوت بالاترین مدرک تحصیلی در بین نویسندگان امریکایی هم عصر خود را از دانشگاه های هارورد، سوربن و آکسفورد دریافت کرد. وی به تحصیل سانسکریت و فلسفه شرق پرداخت و اشعار او از آنها تاثیر پذیرفت. مانند دوست شاعر خود ایزرا پاوند، الویت هم به انگلستان رفت و در آنجا تبدیل به شخص بلند مرتبه ای در جهان ادبیات گردید. وی تبدیل به یکی از شاعران بزرگ عصر خود شد و نوگرایی او، که به نظر غیر منطقی یا خلاف اندیشه تخیلی میرسید، تاثیرات زیادی بر ادبیات عصر خود به جای گذاشت.
در «ترانه عاشقانه ج. آلفرید پروفراک»(1915) فرد مسن و درمانده ای به نام پروفراک به این اندیشه بودکه «زندگی خود را با قاشق چایخوری سنجیده است«–تصویر قاشق چایخوری منعکس کننده زندگی یکنواخت و بیهوده است. مقدمه معروف شعر «پروفراک«اثر الویت، خواننده را به کوچه های پر زرق و برق شهر ها جلب میکند که مانند زندگی امروزی، جوابی برای سوالات زندگی ندارد:
بگذاز تا از اینجا برویم (من و تو)
وقتی که شب صورت آسمان آبی را می پوشاند
چون بیماری مدهوش روی تخت….
چنین تشبیه هایی ادبی در «سرزمین بی حاصل»(1922) نیز هست که منعکس کننده «دوزخ»اثر دانته هستند که جاده های پرجمعیت لندن را در زمان جنگ جهانی اول یاد آوری می کند :
در سپیده دم مه آلود زمستانی
انبوهی از آدم های در حال تردد بر روی پل لندن
تصور نمی توان کرد که مرک همه را به کام کشیده است
Robert Frost (1874-1963)
 |
| Robert Lee Frost |
Robert Lee Frost was born in California, but raised on a farm in the northeast until the age of 10. Like Eliot and Pound, he went to England, attracted by new movements in poetry there. He wrote of traditional farm life in New England (part of the northeastern United States), appealing to a nostalgia for the old ways. His subjects are universal – apple picking, stone walls, fences, country roads. Although his approach was lucid and accessible, his work is often deceptively simple.
Many poems suggest a deeper meaning. For example, a quiet snowy evening by an almost hypnotic rhyme scheme may suggest the not entirely unwelcome approach of death. From: “Stopping by Woods on a Snowy Evening” (1923):
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village, though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
Although American prose between the wars experimented with viewpoint and form, Americans wrote more realistically, on the whole, than did Europeans. The importance of facing reality became a dominant theme in the 1920s and 1930s: Writers such as F. Scott Fitzgerald and the playwright Eugene O’Neill repeatedly portrayed the tragedy awaiting those who live in flimsy dreams.
رابرت فراست (1874-1963)
|
| رابرت لی فراست |
رابرت لی فراست در کالیفرنیا به دنیا آمد اما تا ده سالگی، در مزرعه ای در مناطق شمال شرقی بزرگ شد. او هم مانند الویت و پاوند به انگلستان رفت و جذب جنبش های تازه هنرشعرو شاعری گردید. وی از زندگی کشاورزی سنتی نیو انگلند (قسمت های شمال شرقی ایالات متحده) مینوشت و دلتنگی خود را برای زندگی سنتی گذشته بیان می کرد. موضوع آثار او جامع و جهان بینانه بود؛ موضوعاتی مانند چیدن سیب، دیوار های سنگی، حصار، و جاده ها قریه. اگرچه روش او واضح، و قابل فهم بود، معمولا آثارش ساده و فریب دهنده اند.
معانی عمیقتری را میتوان از بسیاری از اشعار او برداشت نمود. مثلا «یک شب برفی و آرام»که با قافیه بندی تقریباً هیپنوتیزم کننده (خواب آور) همراه شده، که می تواند مرگ ناخوشایندی را در ذهن مجسم کند. قسمتی از شعر «ایستادن در کنار جنگل در یک شبی برفی»(1923):
این جنگل از آن کیست؟ فکر کنم من میدانم
خانه اش در قریه است، اما؛
مرا نمیبیند که اینجا ایستاده ام
و جنگل پوشیده از برف را نگاه میکنم
با آنکه نثر امریکایی در فاصلۀ بین دو جنگ جهانی، در قسمت دیدگاه و ترکیب، تجربه شد، درکل، نویسنده های امریکایی بسیار واقع بینانه نسبت به اروپایی ها نوشتند. اهمیت رویارویی با واقعیت تبدیل به یک موضوع اصلی در نوشته های دهه های 1920 و 1930 شد: نویسندگانی چون اف. اسکات فیتزجرالد و نمایشنامه نویسی به نام یوجین او نیل، عاقبت غم انگیز افرادی را به تصویر میکشند که غرق در رویا های خیالی میباشند.
F. Scott Fitzgerald (1896-1940)
 |
| F. Scott Fitzgerald |
Francis Scott Key Fitzgerald’s life resembles a fairy tale. During World War I, Fitzgerald enlisted in the U.S. Army and fell in love with a rich and beautiful girl, Zelda Sayre, who lived near Montgomery, Alabama, where he was stationed. After he was discharged at war’s end, he went to seek his literary fortune in New York City in order to marry her.
His first novel, This Side of Paradise (1920), became a best-seller, and at 24 they married. Neither of them was able to withstand the stresses of success and fame, and they squandered their money. They moved to France to economize in 1924, and returned seven years later. Zelda became mentally unstable and had to be institutionalized; Fitzgerald himself became an alcoholic and died young as a movie screenwriter.
Fitzgerald’s secure place in American literature rests primarily on his novel The Great Gatsby (1925), a brilliantly written, economically structured story about the American dream of the self-made man. The protagonist, the mysterious Jay Gatsby, discovers the devastating cost of success in terms of personal fulfillment and love. More than any other writer, Fitzgerald captured the glittering, desperate life of the 1920s.
فرانسیس اسکات کی فیتزجرالد (1940- 1896)
|
| ف. اسکات فیتزجرالد |
زندگی فرانسیس اسکات کی فیتزجرالد شبیه داستان پریان است. او در هنگام جنگ جهانی اول در اردوی ایالات متحده ثبت نام کرد و عاشق دختری زیبا و ثروتمند به نام «زلدا سایر»شد. این دختر در نزدیکی شهرک مونتگامری ایالت آلاباما زندگی میکرد و توقفگاه نظامی فیتزگرالد نیز در آن نزدیکی بود. بعد از پایان جنگ جهانی، فیتزجرالد از اردو ترخیص گرفت، و به دنبال بخت خود و ازدواج با آن دختر به نیویورک سیتی رفت.
اولین داستان او با نام «این سوی بهشت»(1920) پرفروش ترین داستان شد و در سن بیست و چهار سالگی با «زلدا سایر»ازدواج کرد. هیچ کدام شان نتوانستند فشار موفقیت و شهرت را تحمل کنند، در نتیجه ثروت و دارایی شان را برباد دادند. آنها در سال 1924 برای صرفه جویی به فرانسه نقل مکان کردند و هفت سال بعد دوباره باز گشتند. زلدا دچار اختلال فکری گردیده و باید در بیمارستان بستری میشد؛ فیتزجرالد هم به الکل معتاد شد و در جوانی و در حالی که به عنوان فیلمنامه نویس کار میکرد، در گذشت.
اصولاً جایگاه محفوظ فیتزجرالد در ادبیات امریکا در داستان او به نام (د گریت گتسبی، 1925) استوار است. این رومان برجسته و داستانی باساختار اقتصادی (از نظر ادبی)، درباره رویای امریکایی یک مرد خود ساخته است. جی گتسبی شخصیت اصلی و مرموز داستان متوجه بهای گزاف موفقیت به خاطر رضایت شخصی و عشق میشود. فیتزجرالد بیش از هر نویسنده دیگری، زندگی درخشنده اما دشوار دهه 1920 را توصیف کرد.
Ernest Hemingway (1899-1961)
 |
| Ernest Hemingway |
Few writers have lived as colorfully as Ernest Hemingway, whose career could have come out of one his adventurous novels. Like Fitzgerald, Dreiser, and many other fine novelists of the 20th century, Hemingway came from the U.S. Midwest. He volunteered for an ambulance unit in France during World War I, but was wounded and hospitalized for six months.
After the war, as a war correspondent based in Paris, he met expatriate American writers Sherwood Anderson, Ezra Pound, F. Scott Fitzgerald, and Gertrude Stein. Stein, in particular, influenced his spare style.
After his novel The Sun Also Rises (1926) brought him fame, he continued to work as a journalist, covering the Spanish Civil War, World War II, and the fighting in China in the 1940s. On a safari in Africa, he was injured when his small plane crashed; still, he continued to enjoy hunting and sport fishing, activities that inspired some of his best work. The Old Man and the Sea (1952), a short poetic novel about a poor, old fisherman whose huge fish, caught in the open ocean, is devoured by sharks, won him the Pulitzer Prize in 1953; the next year he received the Nobel Prize. Discouraged by a troubled family background, illness, and the belief that he was losing his gift for writing, Hemingway shot himself to death in 1961. Hemingway is arguably the most popular American novelist. His sympathies are basically apolitical and humanistic, and in this sense he is universal.
Like Fitzgerald, Hemingway became a spokesman for his generation. But instead of painting its fatal glamour as did Fitzgerald, who never fought in World War I, Hemingway wrote of war, death, and the “lost generation” of cynical survivors. His characters are not dreamers, but tough bullfighters, soldiers, and athletes. If intellectual, they are deeply scarred and disillusioned. His hallmark is a clean style devoid of unnecessary words. Often he uses understatement: In A Farewell to Arms (1929) the heroine dies in childbirth saying, “I’m not a bit afraid. It’s just a dirty trick.” He once compared his writing to icebergs: “There is seven-eighths of it under water for every part that shows.”
ارنست همینگوی (1899-1961)
|
| ایرنست همینگوی |
نویسندگان معدودی زندگی متنوعی به مثل ایرنست همینگوی داشته اند که ممکن است حرفه وی از طریق داستان های پرماجرایش، بوده باشد. همینگوی هم مانند فیتزجرالد، دریزر، و بسیاری دیگر از رمان نویسان مشهور قرن بیستم، از غرب میانه ایالات متحده آمده بود. همینگوی در طول جنگ جهانی اول بطور داوطلبانه مسئولیت یک بخش آمبولانس در فرانسه را بر عهده گرفت اما سپس مجروح شده و شش ماه بستری شد.
وی پس از جنگ به عنوان خبر نگار جنگی مستقر در پاریس مشغول بکار شد و با نویسندگان تبعیدی امریکایی، شروود اندرسون؛ ازرا پاوند، اسکات فیتزجرالد و جرترود استین آشنا شد. سبک ساده همینگوی بطور خاص از استین تاثیر پذیرفته است.
پس از آنکه داستان «خورشید هم طلوع میکند»(1926) برای همینگوی شهرت به ارمغان آورد، وی به کار خبرنگاری خود ادامه داد و رویداد های جنگ داخلی اسپانیا، جنگ جهانی دوم و جنگ های چین را در دهه 1940 تحت پوشش خبری قرار داد. وقتی هواپیمای کوچکش در یک سیاحت اکتشافی در آفریقا سقوط کرد، همینگوی مجروح شد اما توانست از شکار و ماهیگیری بهره مند شود، این فعالیت ها بعد ها الهام بخش برخی از آثار مشهور همینگوی بودند. «پیر مرد و دریا»(1952) یک داستان شعر گونه کوتاه پیرامون یک مرد کهنسال و فقیر است که ماهی عظیم الجثه اش را کوسه ها در اقیانوس های آزاد طعمه شان قرار داده اند، که جایزه پلیتزر را در سال 1953 نصیب همینگوی کرد و سال بعد هم وی جایزه نوبل را دریافت نمود.در پی دلسرد شدن ناشی از مشکلات خانواده گی، بیماری و تصورات در حال از دست دادن استعداد نویسنده گی بود که در سال 1961 باعث خودکشی همینگوی با اسلحه شد. به باور عده ای، همینگوی مشهور ترین داستان نویس امریکایی است. اساساً همدردی و دلسوزی مشهود در آثار وی کاملا غیر سیاسی و بشر دوستانه است و از این نظر همینگوی در سطح جهان شناخته شده است.
همینگوی هم مانند فیتزجرالد، سخن سرای نسل خویش گردید. اما بجای بیان دلیریهای مهیج، همانگونه که فیتزجرالد مینوشت (در حالیکه در جنگ جهانی اول شرکت نکرده بود)، همینگوی از جنگ، مرگ و «نسل از دست رفته»و بازماندگان بدگمان سخن میگفت. شخصیت های داستانهایش را رویا پردازان تشکیل نمیدهند بلکه گاوبازان خشن، سربازان و قهرمانان هستند. اگر از افراد روشنفکر مینوشت، شخصیت آنها از ترس و ناامیدی لبریز شده بود. ویژه گی برتر آثارش را میتوان سبک بی آلایش و عاری از کلمات اضافه دانست. وی از شیوه کتمان حقیقت استفاده میکرد: در کتاب «وداع با نظامیان»(1929) قهرمان زن داستان در هنگام وضع حمل و با گفتن این جمله «ذره ای هم نمیترسم، این (زندگی) یک فریب کثیف است»جان میدهد. وی در جایی نوشته هایش را به کوه یخ های شناور تشبیه کرد و گفت: هفت برابر آنچه که در هر بخش میبینید در زیر آبها نهفته است.
William Faulkner (1897-1962)
 |
| William Faulkner |
Born to an old southern family, William Harrison Faulkner was raised in Oxford, Mississippi, where he lived most of his life. Faulkner re-creates the history of the land and the various races who have lived on it. An innovative writer, Faulkner experimented brilliantly with narrative chronology, different points of view and voices (including those of outcasts, children, and illiterates), and a rich and demanding baroque style, built of extremely long sentences.
The best of Faulkner’s novels include The Sound and the Fury (1929) and As I Lay Dying (1930), two modernist works experimenting with viewpoint and voice to probe southern families under the stress of losing a family member; Light in August (1932), about complex and violent relations between a white woman and a black man; and Absalom, Absalom! (1936), perhaps his finest, about the rise of a self-made plantation owner and his tragic fall.
ولیام فالکنر (1962- 1897)
|
| ویلیام فالکنر |
ویلیام هاریسون فالکنر در یک خانواده سابقه داری در منطقه جنوب چشم به جهان گشود و در شهر آکسفورد در ایالت می سی سی پی بزرگ شد و بیشتر عمر خود را همانجا گذراند. فالکنر تاریخ سرزمین و نژاد های مردم مختلفی که در آن آنجا زندگی کردند، دوباره به خلق آنها پرداخت. فالکنر نویسنده ای مبتکری بود که در شرح وقایع داستان و نقطه نظرات مختلف ( از جمله اشخاص طرد شده، اطفال و اشخاص بی سواد) و همچنان در سبک غنی و دلشوار «باروک»که از جملات بسیار طولانی شکل می گیرد، مهارت داشت.
بهترین داستانهای فالکنر شامل «خشم و هیاهو»(1932) و «گور به گور»(1930) میباشد. دو اثر نوگرا و برخوردار از دیدگاه و فکری محسوب شده و برای کاوش در خانواده های جنوبی که زیر فشار از دست دادن یک عضو خانواده قرار دارند نوشته شده اند؛ کتاب «روشنی در ماه آگست»(1932) در مورد روابط پیچیده و تنگ نظر یک زن سفید پوست و یک مرد سیاه پوست میباشد؛ و کتاب آبشالوم، آبشالوم (1936)، که احتمالا بهترین اثر اوست، پیرامون ارتقای وضع زندگی یک مزرعه دار و سقوط دلخراش آن میباشد.
20TH-CENTURY AMERICAN DRAMA
American drama imitated English and European theater until well into the 20th century. Not until the 20th century would serious American plays attempt aesthetic innovation.
درامه (نمایشنامه) امریکایی در قرن بیستم
نمایشنامه در امریکا تا قبل از قرن بیستم از تئاتر انگلستان و اروپا تقلید میکرد. و تا قبل از قرن بیستم، نمایشنامه های مهم امریکایی از نوآوری زیباشناختی برخوردار نبودند.
Eugene O’neill (1888-1953)
 |
| Eugene O’Neill |
Eugene O’Neill is the great figure of American theater. His numerous plays combine enormous technical originality with freshness of vision and emotional depth. O’Neill’s earliest dramas concern the working class and poor; later works explore subjective realms, and underscore his reading in Freud and his anguished attempt to come to terms with his dead mother, father, and brother.
His play Desire Under the Elms (1924) recreates the passions hidden within one family. His later plays include the acknowledged masterpieces The Iceman Cometh (1946), a stark work on the theme of death, and Long Day’s Journey IntoNight (1956) — a powerful, extended autobiography in dramatic form focusing on his own family and their physical and psychological deterioration, as witnessed in the course of one night.
یوجین او نیل (1888- 1953)
|
| یوجین اونیل |
یوجین اونیل بزرگترین شخصیت تئاتر امریکا محسوب میشود. نمایش نامه های متعدد او، اصالت اصولی را با دیدگاه جدید و احساسات عمیق ترکیب می کند. درامه های اولیه اونیل در مورد خانواده های قشر کارگر و فقیر میباشند. و آثار بعدی او به بررسی قلمرو ذهنی میپردازد، و بیانگر مطالعات اونیل از آثار فروید و تلاش های پررنج وی به منظور کنار آمدن با شرایط نامطلوب مرگ مادر، پدر و برادرش می باشد.
نمایش نامه «هوس زیر درختان نارون»(1924)، به خلق اشتیاق پنهان در درون یک خانواده می پردازد. نمایش نامه های بعدی او از جمله شاهکار تحسین شده «مرد یخین می آید»(1946) یک کاری فوق العاده که موضوع اش صرف مرگ میباشد، و داستان «سفرهای طولانی درجریان شب»(1956) یک اثر پربار و گسترده ی است که شرح زندگی شخصی یوجین به سبک نمایشی می باشد و به شرح وخیم شدن شرایط جسمی و روانی خانواده خود می پردازد که در طی یک شب اتفاق افتاده است.
Quiz:
What was American soldiers’ reaction after they saw the world?
a) They were shocked and permanently changed
b) They all became Rock Stars
c) They were ready for the second fight
How did the American women feel in the “Roaring Twenties”?
a) They felt disappointed
b) They felt liberated
c) They felt detained
What did the difficult postwar economic conditions in Europe do Americans?
a) It allowed them start business there
b) It allowed them live in Europe with little American Dollars
c) It allowed them to ship books to Europe
Where did the large wave of modernism emerge first?
a) In Japan
b) In America
c) In Europe
In “the Song of J. Alfred Prufrock” what does the image of the coffee spoon reflect?
a) It reflects human existence and wasted lifetime
b) It reflects a happy existence and joyful lifetime
c) It reflects how people are tired of living in villages
Vocabulary – لغات
Traumatic:
تکان دهنده، دلخراش
A traumatic experience is extremely upsetting and causes great stress, and may cause long-term psychological damage.
Enrol:
ثبت نام کردن، نامنویسیکردن
If you enrol on a course or if someone enrols you, you officially join it and pay a fee.
Amendment:
اصلاحیه
An amendment is a section that is added to a law or rule in order to change it.
Proliferate:
تکثیر یافتن، فزونی یافتن
If things proliferate, they quickly increase in number; a formal word.
Cocktail:
کوکتل، نوشابه مرکباز چند نوشابه دیگر
A cocktail is an alcoholic drink containing several ingredients.
Savage:
نارام، وحشی
Something that is savage is extremely fierce or violent.
Disillusion:
ناامید و دلسردکردن، آرمان زدایی کردن
If something disillusions you, it makes you realize that something is not as good as you thought.
Extravagance:
زیاده روی، اسراف
Extravagance is the spending of more money than is reasonable or than you can afford.
Expatriate:
از میهن راندن،تبعید کردن، ترک وطن کرده
An expatriate is someone who lives in a country which is not their own.
Bleak: سرد و سوزآور،بی حفاظ
If a situation is bleak, it is bad, and seems unlikely to improve.
Desperate:
نومیدانه، از روی ناچاری
If you are desperate, you are in such a bad situation that you will try anything to change it.
Humdrum:
یکنواخت، بی تنوع،ملالت آور
Something that is humdrum is ordinary and dull.
Modernism:
نوین گرایی، تجدد طلبی
Modernism is the ideas and methods of modern art, especially when they are contrasted with earlier ideas and methods; a technical term.
Aesthetic:
زیباشناختی، خوش سلیقه
Aesthetics is the study of beauty in areas such as art, literature, and music.
Imagery:
(ادبیات) استعاره، تصور، تخیل
Imagery is the mental pictures or ideas created by poetic language, art, or music.
Pervade:
فراگرفتن، سایه افکندنبر
If something pervades a place or thing, it is present or noticed throughout that place or thing; a formal word.
Throng:
ازدحام کردن، جمعشدن
When people throng somewhere, they go there in great numbers; a literary word.
Nostalgia:
حسرت گذشته، آرزوی گذشته
Nostalgia is an affectionate feeling for things you have experienced in the past.
Lucid:
قابل فهم، شیرفهم
Lucid writing or speech is clear and easy to understand; a formal word.
Portray:
نقشی کسی رابازی کردن، بازنمود کردن
When an actor or actress portrays someone, he or she plays that person in a play or film.
Flimsy:
بی دوام، ناپایا
Something that is flimsy is easily damaged because it is badly made or made of a weak material.
Resemble:
شباهت داشتن، همانندبودن
If one thing or person resembles another, they are similar to each other.
Discharge:
ترخیص دادن
When someone is discharged from hospital, prison, or the armed forces, they are allowed to leave.
learnersenglish 